Δίδυμος Ρόρος, ας πούμε ότι γεννήθηκε εκεί γύρω στα 1980 και μεγάλωσε στη Χαλκιδική. Μιλάμε για εποχές αγνές και μυρωδάτες. Εφηβεία, πανκ-ροκ κι η Θεσσαλονίκη δίπλα. (Η σαλόνικα ήταν πάντα πολύ ροκ). Ανησυχίες ερωτικές, πολιτικοκοινωνικές σκέψεις, ακτιβισμοί, χιπισμοί και άλλα ωραία. Τα φοιτητικά, τρία χρόνια στην Ιταλία κι άλλα τόσα στη Θεσσαλονίκη. Κι ο πιο πολύς καιρός περνούσε παίζοντας μουσικές για άπειρες ώρες με τις διάφορες ομάδες και σκαρώνοντας φεστιβάλς και άλλα πολιτιστικά και πολιτικοκοινωνικά δρώμενα. Τότες ήταν που ταυτίστηκε με πολλές από τις αρχές της αυτονομίας, της οικολογίας και κυρίως του ανθρωπισμού. Πιστεύει ότι παρελθόν και μέλλον δεν υπάρχουν αλλά και εάν υπήρξαν- αλληλοσυμπληρώνονται. Οι αναμνήσεις και τα όνειρα (και τα «ντεζαβού») το αποδεικνύουν. Παρέες, έρωτες, φίλοι -κι όλα τα αγαπητά πρόσωπα που «ακούμπησαν» κατα καιρούς τα ψυχικά μας πεδία- δεν χάνονται ποτές! Είναι ακριβώς εκείνα τα ανεξίτηλα σημάδια που φέρουμε πάνω μας, τόσο εμείς, ως κομικοτραγικά υποκείμενα, όσο κι ολόκληρη η πανανθρώπινη κοινωνία ως ζωντανός αειφόρος οργανισμός.
Διαβάστε
η ΤΡΥΠΑ 