Ο Σπύρος Μεϊμάρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Το 1959-60 βρίσκεται στο San Francisco και παρευρίσκεται στο ξεκίνημα της Βeat Generation. Γνωρίζεται με τον ποιητή Lawrence Ferlinghetti, εκδότη των City Lights Books και αρχίζει να γράφει ποίηση στα Αγγλικά. Το 1961 τον επισκέπτεται στην Αθήνα ο Αllen Ginsberg και ξεκινάει μία φιλική σχέση μαζί του που διήρκεσε έως το θάνατο του Αμερικανού ποιητή το 1997. Αρχίζει μια σειρά περιπλανήσεων που τον οδηγούν στη Βυρηττό, στο Παρίσι, στην Ιταλία, Ισπανία, Μαρόκο, Βερολίνο, όπου θα γνωρίσει πολλούς από τους πρωταγωνιστές των σύγχρονων καλλιτεχνικών τάσεων. Στο Παρίσι το 1962 συχνάζει στο ιστορικό Beat Hotel της Rue Git-Le-Coeur και συναντά τους William Burroughs, Gregory Corso, Peter Orlovsky και Sinclair Beiles. Λίγο αργότερα στην Ταγγέρη θα γνωρίσει τον Paul και τη Jane Bowles. Έζησε κάποια χρόνια στο Los Angeles και τελευταία έχει αποσυρθεί στη Σαλαμίνα όπου ασχολείται αποκλειστικά με το γράψιμο.
Ποιήματα 2009-2013
Συλλογές – Βιβλία
Σπύρος Μεϊμάρης/ Αρνάκι άσπρο και παχύ, ΚΟΥΡΟΣ 1974
Σπύρος Μεϊμάρης/ Όνειρα πραγματικότητας, PANDERMA 1975
ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΪΜΑΡΗΣ/ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΙ, Καστανιώτης 1983
Σπύρος Μεϊμάρης/ Γραφτά, Απόπειρα (1998)
Σπύρος Μεϊμάρης/ Δηλώσεις της σιγαλιάς, (2011) Πολιτιστική Δράση – Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδας ( Ε.Μ.Σ.Ε )
Μεταφράσεις
(2010) Kerouac, Jack, 1922-1969, Μάγκι Κάσιντι, Αίολος
(2010) Kerouac, Jack, 1922-1969, Τα όνειρά μου, Αίολος
(1993) Ginsberg, Allen, 1926-1997, Ημερολόγια, Βιβλιοπωλείον της Εστίας [επιμέλεια, μετάφραση]
(1991) Cossery, Albert, Ξεχασμένοι απ’ το Θεό, Απόπειρα
η ΤΡΥΠΑ 
Ο Σπύρος Μειμάρης είναι ένας από τους πιο σπουδαίους Έλληνες ποιητές, αξέχαστη όμως θα μου μείνει η παρουσίαση που είχε κάνει στο φίλο του Αllen Ginsberg στο ΡΕΞ, όταν ο τελευταίος είχε επισκεφτεί την Αθήνα το 1993 αν θυμάμαι καλά. Σπύρο νάσαι καλά.
Γιώργος Μαυροειδής
Γιώργο σ’ ευχαριστω πολυ για τα ωραία λόγια. Νομίζω, αν δεν κάνω λάθος, πως έχουμε μια κοινή φίλη, την Ερση Δανου απο το Λος Αντζελες. Έχω δίκιο; Ελπίζω πως ναι. Σπύρος.
Έρση Δάνου; Την Έρση τη θυμάμαι σε ηλικία τεσσάρων ετών, ένα χαριτωμένο κοριτσάκι με ξανθές μπούκλες, όταν δούλευα στο νηπιαγωγείο Χουρδάκη. Αλήθεια τι κάνει;
Συμφωνώ ότι ο Σπύρος Μεϊμάρης είναι σπουδαίος ποιητής. Τον γνώρισα στο Pop Eleven το 1973(;), μόλις είχε γυρίσει από την Αμερική τυλιγμένος με μια πνοή ελευθερίας και beat εξωτισμού για τα δικά μας επαρχιακά μάτια και πρωτοδιάβασα ποίησή του (Αρνάκι άσπρο και παχύ) στον Κούρο του Λεωνίδα Χρηστάκη.
Η Έρση ζει εδώ και χρόνια στο Λος Άντζελες όπου έχει οργανώσει το LAGFF (Los Angeles Greek Film Festival). Εκεί τη γνώρισα όταν δουλεύαμε μαζί στο Press Office του Ελληνικού Προξενείου. Συγχρόνως γυρίζει δικές της ταινίες. Ωραία και νοσταλγικά τα λόγια σου Χαρά για εκείνες τις εποχές. Ευχαριστώ.
Σπύρο γειά σου.
Τήν Ερση Δάνου την γνωρίζω μονο απο τις ταινίες της.Εγώ είμαι ο Γιώργος που έμενα (και μένω ακόμα) στον πάνω δρόμο απο το βιβλιοπωλείο και το σπίτι σου στην Βικάτου και που τότε κάναμε παρέα .Για να σε βοηθήσω περισσότερο ,είμαι ο φίλος των παιδιών της ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ .Ελπίζω να με θυμήθηκες ,απο τον Σαράντη μαθαίνω τα νέα σου , οταν ερθης στην Αθήνα ελπίζω να τα πούμε απο κοντά.
Φυσικά Γιώργο, εκεί πήγε κι εμένα ο νους μου. Δεν ξέρω άλλον Γιώργο Μαυροειδή. Βρίσκομαι Αθήνα για προβλήματα υγείας δικά μου και της πεθεράς μου. Πάντως θα μπορούσαμε να βρεθούμε κάποια στιγμή. Σπύρος.
Γιά φαντάσου! Η Έρση! Πολύ την αγαπούσα κι’ άρα την αγαπώ ακόμα. Το λινκ παραπέμπει σε μια φωτογραφία της, παλιά, του ’81, οπού χορεύει πρωτόγονους χορούς – έτσι όπως την έβαλα στο facebook…
Όσο για τον Μεϊμάρη, εύχομαι όποιος μου βούτηξε το Αρνάκι άσπρο και παχύ να έπιασε τόπο…