Χαρά Πελεκάνου

Φωτομνήμες: Μικρές φωτογραφικές συλλογές

Μουσικοί (κλικ στον τίτλο) 

Ζωγράφοι  (κλικ στον τίτλο)

Ταινίες 1 (κλικ στον τίτλο)

Ταινίες 2  (κλικ στον τίτλο)

Ταινίες 3 (κλικ στον τίτλο)

Θέατρο 1 (κλικ στον τίτλο)

Θέατρο 2 (κλικ στον τίτλο)

Άνθρωποι του βιβλίου (κλικ στον τίτλο)

…………..

Η ΚΥΝΗΓΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΩΝ ΚΕΦΑΛΩΝ

Όταν ήτανε μικρή, 7 χρονών παιδούλα, αναρωτιότανε (μόνη της ερώταγε τον εαυτό της) «τι θα γίνεις παιδάκι μου όταν μεγαλώσεις» και αφού βαθιά αναστέναζε, απαντούσε με περίσκεψη: μάλλον τραγουδίστρα με βλέπω, μπορεί όμως και ηθοποιός ή ζωγράφα κι αν δεν, τότε, κομμώτρια. Όμως στους επικείμενους χρόνους δυσκολίες ανυπέρβλητες μεσολάβησαν και τα όνειρα συνετρίβησαν κι εχάθηκαν, διότι πρώτα έπρεπε να φροντίσει το επαναστατικό της καθήκον, μετά, να κάτι ψευτοέρωτες με κάποιους εξώλης και προώλης παλαιόμουτρα της απορούφηξαν όλη της τη ζωτικότητα και πού να βρεθεί χρόνος δια μελέτη και επιστήμες. Ειρήσθω εν παρόδω πρώτη διεγράφη από τον ορίζοντα η καριέρα της κομμωτικής (υψηλά δίδακτρα), κατόπιν συνεθλίβη το όνειρο της σχολής των Καλών Τεχνών, αποστεώθηκε το πάθος της ηθοποιίας και τέλος εχόντρυνε η φωνή της από τα τσιγάρα και απεμακρύνθη και η τραγουδιστική καριέρα από το προσκήνιο.
Το μόνο που της απέμεινε ήταν να κλωθογυρίζει γύρω από τους πετυχημένους των 4 επαγγελμάτων (κομμωτές, ηθοποιούς, ζωγράφους και τραγουδιστές) που προήχθησαν σε ινδάλματα και να τους φωτογραφίζει. Από την κομμωτική της έμεινε και το χούι να μαζεύει από το κολωνακιώτικο κομμωτήριο «του Βαγγουλίνου», υπόλοιπα από τούφες μαλλιών των αστέρων, τις οποίες τακτοποιεί σε άλμπουμ αφιερωμένο στις ΤΡΙΧΕΣ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ και πρόκειται οσονούπω να τις εκδώσει και εκθέσει…
Κάποτε έφτιαξε κι ένα σκοτεινό θάλαμο εμφανίσεως φωτογραφιών όπου μόνη της στα σκοτεινά οργίαζε και βυσσοδομούσε. Μέσα σε φιάλες από φυσητό γυαλί ανακάτευε μαγικές σκόνες και δηλητήρια, εμφάνιζε φιλμ, τύπωνε και ξανατύπωνε ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Τα αποτελέσματα άλλοτε ενθουσιώδη, άλλοτε απογοητευτικά, δε την αποθαρρύνανε μα ούτε και την βοηθούσανε να κορέσει τη μανία της για εικόνες.
Με τις φωτογραφίες τελικά βρήκε την άκρη για το τι έμελλε να γίνει. Έγινε μια μάγισσα του συρμού από αυτές που καρφώνουνε καρφίτσες στη φωτογραφία του θύματος και την στριφογυρίζει (την καρφίτσα) με διεστραμμένο πάθος, ενώ το θύμα της την ίδια στιγμή κυριεύεται από ακατάσχετη φαγούρα είτε βρίσκεται σε κηδεία προσφιλούς συγγενούς ή σε εμπορική πανήγυρη, συνεστίαση ή δεξίωση είτε ακόμη εκφωνεί λόγο για τον Αντρέα Πορδοπάτη στη Λέσχη Αξιωματικών της Αλεξανδρούπολης και αρχίζει να ξύνεται και να ξύνεται σαν τρελός…

Κι έτσι πλέον έχει πετύχει…

(απόσπασμα από ανέκδοτη βιογραφία της μαγίσσης την οποία έχει εκπονήσει ο Τ.Ρ.)