Περί Τρύπας

του Νίκου Θεοδοσίου

Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΤΡΥΠά!

Πιστεύω ότι άμα επιμένεις στο τέλος θα βρεις την τρύπα. Το λέω από πείρα. Συνέβη προχτές.

Διερχόμενος εξ Ελλάδος, αφήνοντας  πίσω μου τη Σπάρτη διέτρεξα την Κάρπαθο και μπήκα στη Ρόδο. Στην  τελευταία στροφή η ματιά – πάντα χαμηλοβλεπούσα – έπεσε σε μια περίεργη σύναξη σκουπιδιών. Έξω από έναν κάδο.

Επρόκειτο για  θήκες με αρνητικά ασπρόμαυρων  φωτογραφικών φιλμ των 35 χιλιοστών. Εξ αιτίας παλαιάς επαγγελματικής διαστροφής (κάτι σαν ανίατη ασθένεια) σταμάτησα και  γονάτισα πάνωθέ τους. Θα μπορούσε να ήταν και ένας «θησαυρός».

Άρχισα να ανασκαλεύω  τους κίτρινους και ροζ φακέλους αναζητώντας κάποια αναφορά  στο περιεχόμενό τους. Κάποιες χειρόγραφες λέξεις φανέρωναν ότι μάλλον τουριστικού ενδιαφέροντος φωτογραφίες περιείχαν. Μέχρι που….  δυο φάκελοι  τράβηξαν την προσοχή μου. Άλλη διαστροφή κι αυτή. Έγραφαν ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, Μίκης (συναυλία στο Καραϊσκάκη).

Η δεύτερη διαστροφή ικανοποιήθηκε, μου συνέστησε  να τα πάρουμε (μόνον αυτά)  και να φύγουμε.

Πέρασαν ώρες, έφτασε μεσημέρι και μια άλλη διαστροφή έκανε την εμφάνισή της.  Εδώ που τα λέμε την τσίγκλησε κι η Μαρία. «Κι αν σε αυτά που άφησες υπήρχε κάτι σημαντικό;»

Άμεση επιστροφή στο σημείο των προκλήσεων. Οι φάκελοι βρίσκονταν εκεί όπως τους άφησα πριν έξι ώρες! Τελικά τίποτα δεν προχωρά (κινείται) σ αυτή τη χώρα. Τα μάζεψα κι έφυγα.

Σε έναν ανεπίγραφο φάκελο ανακάλυψα την φωτοιστορία που θα δείτε στη συνέχεια και αποκαλύπτεται για πρώτη φορά εδώ. Χωρίς σχόλια. Ως ένα βουβό ντοκιμαντέρ με γεύση Μπουνιουέλ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Και ένα Αντικείμενο Αγνώστου Ταυτότητας.

Σημείωση 1.  Αν κάποια κυρία – παρά το πέρασμα των χρόνων-αναγνωρίσει τον κώλο της ή άλλο μέρος του σώματός της και επιθυμεί, ας επικοινωνήσει μαζί μας να της επιστρέψουμε τα αρνητικά. Της ανήκουν. (Εάν βεβαίως εμφανιστούν κυρίες πολλές  θα γίνει κλήρωση).

Σημείωση 2. Και για τους καχύποπτους και εν δυνάμει μελλοντικούς συκοφάντες παραθέτω και τη φωτογραφία ντοκουμέντο της εύρεσης.