του Γιώργου Μαυροειδή
Ο Λεβέκουρας ήταν ένας τύπος πού στην δεκαετία του 60 έμενε στην Κάτω Κηφισιά, την είχε δε τόσο μεγάλη πού την έβγαζε και έπαιζε μπιλιάρδο και μιλάμε για καλό μπιλιάρδο άμα σκεφτεί κανείς ότι είχε γύρω στις 30 καραμπόλες σερί και μάλιστα σε ανοιχτό παιχνίδι με δίσποντες και τρίσποντες και όχι αυτά τα μοντέρνα με τα «αμερικέν» και τις διάφορες άλλες αηδίες.
Μια φορά λοιπόν πού είχε πιάσει το σερί του και ετοιμαζόταν να το σπάσει οι μπίλιες του ήρθαν σε τέτοια θέση πού μόνο με το χτύπημα «πικέ»(Γαλλιστί piquet) θα ηδύνατο να βγάλει την περιπόθητη καραμπόλα ούτως ώστε να αποκτήσει νέο σερί δεδομένου ότι το παλαιό το κατείχε περί τα δύο έτη πράγμα το οποίο ήταν ικανό να σπάσει τα νεύρα και του πλέον έμπειρου παίκτη.
Έτσι λοιπόν ο δύσμοιρος Λεβέκουρας αφού την είχε σκληρύνει ικανοποιητικά, είχε οριζοντιωθεί πάνω από το τραπέζι του μπιλιάρδου (διότι ως γνωστόν το ανωτέρω κτύπημα γίνεται κάθετα στην μπίλια) την ώρα πού εκτελούσε το χτύπημα του έκανε «τσάφ» διότι λησμόνησε να θέση τεμπεσίρι στην κορυφή του βαλάνου με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του και πέφτοντας να χτυπήσει στην άνω κροταφική χώρα και να μείνει κάτω νεκρός.
Αυτό ήταν το τέλος του θρυλικού Λεβέκουρα πού τον έκλαψε όλη η Κηφισιά μέχρι την Ερυθραία και τον Κοκιναρά.
Από τούδε δε και στο εξής η αστυνομία προς αποφυγήν τοιούτου είδους ατυχημάτων υποχρέωσε τους ιδιοκτήτες των σφαιριστηρίων να αναρτήσουν σε εμφανές σημείον ταμπέλες με την επιγραφήν «απαγορεύονται οι πικέδες».
η ΤΡΥΠΑ 