ΑΙΝΑΝΤΥΑ ΣΤΙΝ ΑΣΤΟΙΚΥ ΩΡΘΩΓΡΑΦΕΙΑ

                                                                                                                    Στο εργαστήρι της Γιόλας και του Νίκου Μπαλή

 

Στον λεωφόρο το αυτοκίνητο

έτρεχαν αύριο σαν τρελές,

κυνηγώντας την αυτοκτόνησή τους.

Οι φιλόλογοι απαγορεύουν τα λάθη,

επειδής μισούν την παλλόμενη έκφραση.

Στέκω μπρος στο πράσινος σπίτι.

Ψιλοβρέχει.

Πλησιάζεις κρατάς την κόκκινο ομπρέλα.

Γαμώ την γραμματική σας. 

Ηλίας Πετρόπουλος «Ποτέ και Τίποτα», Αθήνα (2004)

 

 

Ελλιπείς  περιπτώσεις

Όταν ήμουνα μικρός έβαλα τους γονείς μου να μου αγοράσει τις βιογραφίες των μεγάλων αντρών για να μάθω τις συνήθειες & τους τρόπους του, σκοπεύοντας να τους μελετήσω & στη συνέχεια να τους σκολουθήσω για να γίνω και γω μεγάλος άντρας όταν μεγαλώσουν. Επειδή λοιπόν ο Μαρξ τα μπεκρόπινες με το Στίρνερ στα διάφορα χαμαιτυπεία & επειδή ο Μεγάλος Αλέξανδρος ήταν γιομάτος σύφιλη & επειδή ο Ναπολέοντας ήσουν ανίκανος, εγώ όταν μεγάλωσα λίγο έγινα μεθύστακας, συφιλιάρης & αδερφή.

Ανακαλύπτοντας όμως μετά ότι η έκδοση ανεστάλη στον τρίτο τόμο λόγω χρεωκοπίας των εκδοτών, αντιληφθείς δε ότι οι μεγάλοι άντρες δεν είσασταν μόνο τρεις, άρχισα να διαβάζω & γι’ άλλους. Έτσι, μελετώντας την βιογραφία του Ωνάση έγινα κλεπτοκοτάς & κατσικοκλέπτης, του Στάλιν Γεωργιανό κνόστιμο τσιμπούκι, του Οδυσσέα κουφάλα περιωπής, του Χίτλερ πουτάνα με ζαρτιέρες, της Γκάρμπο θεατής & του Τζακ του Αντεροβγάλτη ποιητής.

Παρ’ όλ’ αυτά διαπίστωσα ότι μεγάλος άντρας δεν έγινα. Εξάλλου, ήταν τόσο αντίθετες οι ιδιοσυγκρασίες των μεγάλων αντρών, που παραιτήθηκα απ’ την ιδέα.

Μάκης (Μαξ) Βαφάκης «η πορφυρή απόχρωση του λευκού», Αθήνα (1985)

σκίτσο του Μποστ

ποίημα του Μποστ